Maar eerst een tussenstop in Düsseldorf. We spelen namelijk al langer met het idee om een camperbusje te kopen en waar kun je beter ideeën opdoen, dan op het Caravan Salon in Düsseldorf. We hebben voor twee dagen geboekt. De eerste dag lopen we alle standen af en maken een selectie van de eventuele kanshebbers. De dag daarna bekijken we die nog eens in detail. Eén van de weinige voordelen van COVID-19 is dat er maar een beperkt aantal bezoekers toegelaten wordt, hierdoor moet je niet lang wachten om een voertuig te kunnen bekijken. Dat hebben we dan ook uitvoerig gedaan en zo hebben we een goed beeld kunnen vormen van wat we willen. Het geeft in elk geval weer genoeg stof tot nadenken.

De overzet van Kiel naar Göteborg hebben we geboekt bij Stena Lines. We komen al in de vroege namiddag aan in Kiel, waardoor we nog wat tijd over hebben om uit te waaien aan de Oostzee. Tegen 18Hr mogen we het schip oprijden en installeren we ons in de kajuit. We doen een kleine verkenningsronde, om ons uiteindelijk te nestelen aan het venster, niet ver van de bar :-). Lang houden we het hier evenwel niet uit en we liggen dan ook al vroeg onder de wol. De overzet verloopt super rustig en na een stevig ontbijt staan we, voor we het goed en wel beseffen, weer aan wal.

Kiel - Göteborg

Een blik door de vensters voorspelt niet veel goeds voor vandaag, de hemel is helemaal dichtgetrokken en het regent lichtjes, maar we laten dat de pret niet bederven. Onze eerste halte wordt een waterval die we ei zo na gemist hadden. Ze lag goed verborgen, in een diepe inham, langs de hoofdbaan. Het is thans één van de indrukwekkendste watervallen die we tot nu toe gezien hebben, het water dondert hier van een metershoge rotswand naar beneden.  Lang kunnen we er evenwel niet van genieten, want er staat nog steeds een gure wind en de regen weet nog steeds niet van ophouden. Dan maar een kort fotomoment en weer snel in onze warme camion. Tussen Hella en Tjugum doen we nog eens een overzet, waarna we een klein stukje zuidwaarts tot in Balestrand rijden. Hier hebben we de mogelijkheid om onze afvalbak te ledigen aan de ingang van een camping. Noorwegen is op dat gebied goed voorzien, in bijna elk stadje met naam en faam, kan je wel op één of andere manier je afvalbak leegmaken en je afval deponeren.

Van hieruit gaat het dan terug richting het noorden. Via een mooie bochtige route klimmen we uit het dal, waarna we op een soort plateau terecht komen. We parkeren de camion aan één van de vele watervallen die dit plateau rijk is. Deze luistert naar de welklinkende naam Likhollefossen en wordt ook onze overnachtingsplaats.

We waren gisteren al eens tot aan de waterval gewandeld, maar vandaag is het weer een heel stuk vriendelijker, zodat we een langere wandeling kunnen maken in het gebied. We zijn hier nagenoeg alleen onderweg, zodat we in alle rust kunnen genieten van al dit prachtige natuurschoon.

De route die we van hieruit rijden is min of meer een overgangsroute. Het eerste stuk na de waterval is nog mooi, maar dan komen we in meer verstedelijkt gebied terecht, al is dit in Noorwegen een ietwat overdreven begrip. Het is eerder een aaneenschakeling van meerdere dorpen achter mekaar. In ééntje daarvan vinden we een pompstation, met een naar Noorweegse standaarden, gunstige dieselprijs. Het lag wel wat verscholen achter een bedrijfsterrein, maar werd verraden door een minuscuul reclamebordje. We smijten er één van onze dieseltanks vol en rijden dan ons laatste stuk tot aan de overnachtingsplaats. Het is een grote parking die vooral door wintersporters wordt gebruikt, waardoor het hier rond deze tijd van het jaar, zeer rustig is. Er wordt nog wat gekokkereld en daarna kruipen we weer vroeg onder de wol.

Eenmaal we uit het Brigsdal zijn, volgen we de 15, om na het Oppstrynsvatnet-meer, de afslag richting de 258 te nemen. Dit is een behoorlijk steile en bij momenten smalle bergpas, die na een tiental kilometer overgaat in een grindweg. Het landschap is ook hier weer bijzonder mooi en dit nog eens gecombineerd met prachtige herfstkleuren, genieten geblazen. In de late namiddag parkeren we onze camion op een kleine inham langs de baan. Hier is het alleen de wind, die ons af en toe wakker schudt.

De volgende dag gaat het dan richting Lom, een middelgroot stadje dat bekent staat om zijn staafkerk. Dit zijn kerkjes die helemaal uit hout opgetrokken zijn en voornamelijk in Scandinavië worden aangetroffen. Dit exemplaar dateert al van 1160. De buitenzijde is rijkelijk versierd met houtsnijwerk en ook de binnenkant ziet er nog goed bewaard uit. Het voelt binnen wel allemaal iets kleiner aan dan dat je aan de buitenzijde zou verwachten. Veel volk moest er hier dus niet naar de mis komen om de kerk vol te krijgen :-). We doen in Lom nog wat inkopen en rijden dan via de 55 richting Sogndal. Volgende halte is Boverdalen, hier staat een enorme obelisk gebouwd door ene Wilhelm Rasmussen en was voorzien om geplaatst te worden voor het parlement in Oslo. Maar omdat de kunstenaar tijdens de Tweede Wereldoorlog de kant van de Duitsers koos, werd de obelisk verbannen naar Boverdalen.

Van hieruit slingert de weg zich weer langzaam naar boven. Hoe hoger je klimt, hoe meer je zicht krijgt op de omliggende gletsjers van het Jotunheimen massief. Alleen de lage bewolking gooit af en toe wat roet in het eten. Er waait hier ook een gure wind, waardoor de fotomomenten wel heel beperkt zijn. Een overnachtingsplaats vinden we deze keer op een lager gelegen zijbaantje. Omdat we hier nog steeds redelijk hoog staan, mag onze Webasto weer overuren draaien.

Vanaf onze overnachtingsplaats dalen we steeds verder af, richting de Lustrafjorden. Het temperatuurverschil laat zich ook voelen, moesten we ons 's morgens nog flink induffelen, is het beneden heerlijk terrasjesweer. We rijden nog een flink stuk langs de fjorden, om dan via een overzet, richting Borgund te rijden. Hier bezoeken we onze volgende staafkerk, deze dateert ook van 1150 en is één van de bestbewaarde staafkerken van Noorwegen. Het is ook één van de meest bezochte trouwens. Vandaag valt het hier wel mee, we kunnen rustig de tijd nemen om enkele foto's te trekken.

Van hieruit is het een lang verbindingsstuk, waarop er niet zoveel te beleven valt. We overnachten er een eerste maal langs een luidruchtige hoofdbaan, maar de tweede plek maakt het dan weer ruimschoots goed. Het is een wandelparking, midden in het bos en vlak bij een meertje. En we hebben nog meer geluk, want er vindt hier vandaag een hondenslee wedstrijd plaats. Dit was de eerste keer dat we zoiets van dichtbij mochten meemaken, prachtig om het enthousiasme van zowel de honden als de baasjes te bewonderen.

Voordat we daags nadien weer verder trekken, doen we nog een mooie wandeling in de buurt.

Het landschap begint stilaan te veranderen, waar we een paar dagen geleden nog in de bergen zaten, wordt het nu een heel stuk vlakker. Dat maakt dat we ook wat sneller onderweg zijn, al is dat met onze camion relatief. Over het traject tussen Raufoss en Grums, een dikke 350 Km, doen we een drietal dagen.

Van Grums gaat het dan richting Vänersborg, een stadje gelegen aan de rand van het Vänermeer. Dit is het grootste meer van Zweden en met een oppervlakte van 5650 Km² het derde grootste meer van Europa. We vinden er een rustige overnachtingsplaats aan de rand van de stad. We brengen een klein bezoekje aan het centrum en komen daar onze eerste eland tegen, hij stond weliswaar in de etalage, maar we hebben er toch maar eentje gezien :-).

We rijden tot in Göteborg en dit is mee ons laatste stuk op Scandinavische bodem. Omdat we nog wat tijd over hebben, brengen we nog een bezoekje aan het Volvo museum.

Tegen de late namiddag is het dan zover, we kunnen inchecken en onze bolide in de buik van het schip rijden. Na de oversteek rest ons alleen nog de laatste 600 Km tot thuis en daarmee zit onze trip naar Noorwegen erop. Een geslaagde trip, mooie natuur, goede voorzieningen, kortom, hier komen we zeker nog eens terug.

Kiel - Göteborg

Vorig jaar was het ons jammer genoeg niet gelukt om naar Noorwegen te reizen, maar dat gaan we nu proberen goed te maken. We trekken eindelijk naar het land van de fjorden, uitgestrekte meren, noorderlicht en wie weet, wel enkele trollen.

Göteborg - Tönsberg - Ulefoss

We worden vriendelijk verwelkomt door de havenpolitie, die heel geïnteresseerd is in onze  camion. Na wat informatie uitgewisseld te hebben en een controle van onze documenten, mogen we het havengebied verlaten. Onder een stralende zon rijden we Zweden binnen. Vandaag wordt een overgangsrit, met voornamelijk autostrades. Rond 15Hr komen we aan in Moss, hier doen we een overzet tot in Horten. Noorwegen is een land met enorm veel veerbootverbindingen. De betaling hiervan, verloopt meestal via een geautomatiseerd systeem. De aanmelding hadden we enkele weken voordien geregeld.  Deze overzet wordt onze eerste test. Veiligheidshalve stoppen we toch maar aan het loket, maar de bediende bevestigd ons, dat we geregistreerd zijn. De volgende keer mogen we gewoon doorrijden. Van Horten is het nog een kleine twintig kilometer tot onze eindbestemming Tönsberg. We reserveren ons een plaatsje op de camping Furustrand, met zicht op zee. Stoeltjes buiten, genieten van de rust en Cindy die weer een heerlijke maaltijd op ons buitenvuur tovert, meer moet dat niet zijn.

De volgende dag rijden we, over kleine landwegen, tot in Ulefoss, waar we de camion parkeren aan een klein kerkje. Van hieruit is het maar een paar minuutje wandelen tot aan het Norsjö meer. Een lang uitgestrekt meer met een oppervlakte van om en bij de 55Km².

Ulefoss - Dalen

Op het traject tussen Ulefoss en Dalen, rijden we vooral op kleine landwegen. Hierbij volgen we de oevers van verschillende uitgestrekte meren. De dagetappes proberen we te beperken tot maximum 100 Km. Zo hebben we onderweg meer dan tijd genoeg, om te genieten van al dat natuurschoon. In de late namiddag, vinden we een rustige plaats aan de oever van een meer. In de winterperiode is dit een parking voor de wintersporters.

Dalen - Sinnes - Nesvik - Sauda - Lofthus

Na een rustige nacht, rijden we verder richting het zuiden, tot in Rysstad. Daar doen we inkopen en volgen daarna een mooie route richting Sinnes. Hier raken we verzeild in een gigantische opstopping. Voor ons worden honderden schapen bijeen gedreven en terug naar de boerderij gebracht. We hebben er zeker twee uur achteraan geboemeld.  Voor ons was het niet zo erg, maar voor de schaapjes was het stress geblazen, die waren content dat ze er eindelijk waren. Onze overnachtingsplaats vinden we op een kleine gravelweg aan de oever van een meer.  Een mooie rustige plaats, die normaal gezien gebruikt wordt om boten te water te laten en dat gaan we geweten hebben. Tegen 04Hr in de ochtend komen enkele vissers hun bootje afzetten en ze waren niet van de stilsten.

De volgende dag rijden we voorbij onze eerst fjorden, niet zo spectaculair in hoogte, maar daarom niet minder mooi. Nu dat we dichter aan de kust komen, betekent het ook, dat het een aantal veerverbindingen toeneemt. Hier wordt ook volop ingezet op vergroening want de ferry's draaiden bijna allemaal op waterstof.

Net na Nesvik houden we het voor bekeken, we parkeren op een parking langs de weg. Niet de meest ideale plaats, maar er was gelukkig niet al te veel verkeer.

Vanaf Nesvik, komen we terecht op iets kleinere wegen, die soms niet veel breder zijn dan onze camion. Rond deze tijd van het jaar is het hier een heel stuk rustiger, waardoor je niet veel verkeer tegenkomt. Wel een hele mooie route om te rijden. Iets voorbij Souda, vinden we een overnachtingsplaats op een kleine inham naast de weg.

We zijn ondertussen al een week onderweg, dus wordt het tijd om de was te doen. Hiervoor placeren ons op een kleine camping in het dorpje Lofthus. Hadden we de afgelopen dagen nog een staalblauwe hemel, dan is het weer nu wat omgeslagen, maar de was drogen lukt nog net. In de tussentijd doen we een mooie wandeling in de buurt.

Lofthus - Geilo

Geilo - Aurland - Sogndal

Vandaag ziet het er allemaal wat vriendelijker uit, de zon komt er weer door en daar profiteren we van om een wandeling te maken naar de watervallen van Hivjufossen. Het wordt een pittige klim en het kost ons toch anderhalf uur om boven te geraken, maar we worden beloond. Je hebt van hieruit een magnifiek uitzicht op de waterval en het omringende landschap. Een mens moet er soms wat voor over hebben en de extra beweging is weer mooi meegenomen. Hierna rijden we nog een vijftigtal kilometer tot aan onze volgende overnachtingsplaats, op een kleine parking langs de baan. Cindy slaat weer aan het kokkerellen en ik zorg voor het aperitief :-).

In Aurland doen we nog wat inkopen en van hieruit kun je door één van de langste tunnels van Europa rijden, deze is maar liefst 25Km lang. Spectaculaire cijfers, maar veel valt er in zo'n tunnel niet te zien, dus kiezen we voor het alternatief en rijden via een smalle bergpas tot aan de andere kant. Na iedere bocht wordt je hier getrakteerd op een nieuw wauw moment. Het is een mix van bergen, meertjes, watervallen en al die prachtige herfstkleuren doen de rest. Kortom een rit om duimen en vingers van af te likken.

Vandaag zijn de weergoden ons minder goed gezind. De dag begint regenachtig en vanaf het moment dat we uit de fjord rijden wordt het steeds mistiger. Aan het begin van de trip kunnen we nog een paar foto's nemen maar, hoe hoger dat we rijden, hoe slechter het zicht wordt. Hier kunnen we alleen nog maar fantaseren hoe mooi het landschap is. Tegen het einde van de dag klaart het gelukkig wat op, zodat we toch nog een beetje kunnen genieten van het uitzicht.

Sogndal - Klakegg

Brigsdal - Lom - Fortun

Klakegg - Brigsdal

Brigsdal is één van de toppers van onze trip. Het grootste gedeelte van dit lang uitgestrekte dal wordt gevormd door een groot meer en is omgeven door verschillende gletsjers. Hier laat de natuur zich op haar mooist zien, de fotomomenten volgen elkaar dan ook in sneltempo op. We rijden helemaal tot aan het einde van het dal en parkeren onze camion op de camping Melkevoll. Van hieruit kan je een mooie wandeling maken tot aan de gletsjer Brigsdalbreen. Eenmaal terug op de camping schrijven we ons in voor een saunabezoek, deze kan je hier vrij gebruiken. Dat doet altijd deugd en is een welkome opwarming. Omdat de camping omgeven wordt door steile rotswanden, koelt het hier immers geweldig snel af.

Er staat weer een wasdag op het programma en omdat op deze camping de zon heel snel verdwijnt, rijden we terug tot halverwege het dal en zoeken ons een mooie plaats op de Gryta camping. Hier is het een heel stuk zonniger en kunnen we probleemloos enkele machines laten drogen. De BBQ wordt nog eens bovengehaald, we grillen onze stukjes vlees en met de restwarmte bakken we nog enkele broodjes. Voor de rest genieten we van de rust en het najaarszonnetje.

Fortun - Borgund - Raufoss

Raufoss - Austmarka - Grums

Grums - Vänersborg - Göteborg