Normaal gezien stond er een trip richting Noorwegen op het programma, maar zoals zovelen, hebben ook wij deze vakantie moeten laten varen omwille van COVID-19. We hebben het uiteindelijk bij Frankrijk gehouden.
Marokko blijft boeien. Iedere keer als we terug keren, zeggen we dat het voorlopig de laatste keer zal zijn. Maar eens dat de donkere winterdagen hun intrede doen, begint het weer te kriebelen.
Roemenië was het plan, maar onze 911 zag het Oostblok niet helemaal zitten en besloot zijn kar te draaien in Polen. Het is uiteindelijk gebleven bij een combinatie van Polen en de Eifel.
Vaak wordt er gevraagd waarom we in hemelsnaam weer terug naar Marokko trekken. Wel, moeilijk uit te leggen. Het totaalpakket klopt gewoon, heerlijke temperaturen, kleurrijke marktjes, prachtig gevarieerd landschap en honderden kilometers eenzame offroad pistes.
La dolce vita, dit keer trekken we naar Italië, waarbij we ons concentreren op de Alpen, de grote meren en de Dolomieten.
Het Willy's treffen, dit jaar vierden ze hun 40-jarig jubileum. Reden genoeg om er nog eens op uit te trekken. Elke meter van het enorme terrein werd bezet. Gaande van voertuigen waarvan we twijfelden of ze ooit nog thuis zouden raken tot enorme bolides, die net niet met goud bezet waren.
Vorig jaar was het ons jammer genoeg niet gelukt om naar Noorwegen te reizen, maar dat gaan we nu proberen goed te maken. We trekken eindelijk naar het land van de fjorden, uitgestrekte meren, noorderlicht en wie weet, wel enkele trollen.
Je moet niet altijd ver reizen om mooie plekjes te ontdekken of verlangen naar wat er achter de horizon ligt. Ook in onze eigen regio zijn er zoveel plaatsen waar je kan genieten van de natuur.